Τον κακό σου τον φλάρο...... Τι είναι όμως ο φλάρος; Πως βγήκε η έκφραση;

Έκφραση που χρησιμοποιείται για να δηλώσει την αγανάκτηση
του ομιλητή για κάτι που έκανε ή είπε αυτός στον οποίο απευθύνεται.
Ταυτόσημή της είναι η (σχετικά πιο κοινή) φράση «τον κακό σου τον
καιρό».


Αξίζει να σημειώσουμε ότι φλάρος είναι ο καλόγερος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Τώρα, πώς τον συνδύασε ο δημιουργός τον φλάρο με το νόημα της έκφρασης, μάλλον θα μας μείνει άγνωστο.

«Τον κακό σου τον φλάρο»

Είναι μια έκφραση που απευθυνόμενη σε συνομιλητή υποδηλώνει, ως μεταφορική έννοια, την έντονη διαμαρτυρία για κάποια λανθασμένα συμπεράσματα και πράξεις, ή την εκδήλωση μεγάλης αγανάκτησης σε περιπτώσεις που διαπιστώνεται κατάφωρη παραποίηση της αλήθειας. Ανάλογη έκφραση που λέγεται επίσης μεταφορικά υποδηλώνοντας μια παρεμφερή έννοια αγανάκτησης είναι και η φράση “τον κακό σου τον καιρό”

Φλάροι ονομάζονται οι πήλινες καμινάδες που τοποθετούνταν, σε πολλά νησιά των Κυκλάδων, στην οροφή των σπιτιών με σκοπό την αποφυγή της μεγάλης εισροής υδάτων κατά την διάρκεια των βροχοπτώσεων. Ταυτόχρονα όταν άναβε η φωτιά στο εσωτερικό του σπιτιού για το καθημερινό μαγείρεμα, ο ρόλος του φλάρου ήταν να ¨τραβάει” αποτελεσματικά διοχετεύοντας τον καπνό, από τα ξύλα που καίγονταν στην κουζίνα του σπιτιού, στο εξωτερικό περιβάλλον.

Ο “κακός” ο φλάρος λοιπόν, πιθανότατα θα προστάτευε από τα νερά της βροχής αλλά, θα έπνιγε το σπίτι στους καπνούς κάθε φορά που οι νοικοκυραίοι θα άναβαν φωτιά για να μαγειρέψουν.

Στην Σίφνο οι αγγειοπλάστες έδωσαν στους φλάρους μια ιδιαίτερη μορφή και σταδιακά ο ανταγωνισμός για την κατασκευή του καλύτερου φλάρου οδήγησε στην δημιουργία περίτεχνων καλλιτεχνημάτων. Σήμερα οι φλάροι αποτελούν κυρίως διακοσμητικά παρά λειτουργικά στοιχεία των σπιτιών της Σίφνου όπως ήταν κατά το παρελθόν. Kάποιοι αγγειοπλάστες κατασκευάζουν, μικρούς σε μέγεθος, διακοσμητικούς φλάρους για τους επισκέπτες και τους τουρίστες του νησιού που επιθυμούν να αποκτήσουν τον δικό τους φλάρο προκειμένου να τους θυμίζει (souvenir) τις διακοπές τους στην φιλόξενη Σίφνο.

Αναφορικά με την προέλευση της ονομασίας φλάρος, αυτή μάλλον αποτελεί κατάλοιπο της Ενετικής κυριαρχίας στα Ελληνική νησιά και συνδέεται με παράφραση του frar που σημαίνει αδερφός της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Οι Σιφνιοί, με την μοναδική αίσθηση του χιούμορ που τους διακρίνει μέχρι σήμερα, θέλοντας πιθανότατα να διακωμωδήσουν την εικόνα των ιεραποστόλων, απεσταλμένων του Πάπα, που προσπαθούσαν να τους προσηλυτίσουν, με διόλου ευκαταφρόνητα ανταλλάγματα, ονόμασαν φλάρους τις καμινάδες τους.

http://sifnos-island.info/.../ton-kako.../sifnos-3/2762.html

Rena Maria

Τον κακό σου τον καιρό και τον μαύρο σου τον φλάρο.

Τι είναι όμως ο φλάρος; Πως βγήκε η έκφραση;


Φλάρος ήταν ο καλόγερος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αρχικά σήμαινε
»αδελφός» και προέρχεται από την λατινική λέξη frater. Στα βενετικά
frar.
Στη Σίφνο, όπου και υπήρχε πολύ καθολικό στοιχείο, φλάρο λένε τη
Σιφνέικια κεραμική καμινάδα με τρία στόμια που μπαίνει στις σκεπές των
σπιτιών. Δηλαδή Οι φλάροι είναι μεγάλα κιούπια, στα οποία ανοίγουν
τρύπες προκειμένου να βγαίνει ο καπνός. Με τον καιρό όμως ο φλάρος
μαύριζε από τον καπνό και θύμιζε τους καλόγερους με τα ράσα.
Η έκφραση προέρχεται λοιπόν πιθανότατα από τα νησιά του Αρχιπελάγους,
που έζησαν επί μακρόν υπό τη βενετική, αλλά και διάφορες άλλες δυτικές
κυριαρχίες (που τελούσαν συνήθως σε κάποια σχέση εξάρτησης με τη
Γαληνοτάτη).
Υποτίθεται λοιπόν, πως οι ορθόδοξοι νησιώτες, πιστοί στην Ανατολική
Εκκλησία, απηχθάνοντο και εδαιμονοποιούσαν τους δυτικούς ιεραποστόλους
που κατέφθαναν στους τόπους τους, προσπαθώντας να τους προσηλυτίσουν
στον Παπισμό χρησιμοποιώντας το δέλεαρ της φιλανθρωπίας και της
εκπαίδευσης.

Φλάροι ονομάζονται οι πήλινες καμινάδες που τοποθετούνταν, σε πολλά νησιά των Κυκλάδων, στην οροφή των σπιτιών με σκοπό την αποφυγή της μεγάλης εισροής υδάτων κατά την διάρκεια των βροχοπτώσεων. Ταυτόχρονα όταν άναβε η φωτιά στο εσωτερικό του σπιτιού για το καθημερινό μαγείρεμα, ο ρόλος του φλάρου ήταν να ¨τραβάει” αποτελεσματικά διοχετεύοντας τον καπνό, από τα ξύλα που καίγονταν στην κουζίνα του σπιτιού, στο εξωτερικό περιβάλλον.


Ο “κακός” ο φλάρος λοιπόν, πιθανότατα θα προστάτευε από τα νερά της βροχής αλλά, θα έπνιγε το σπίτι στους καπνούς κάθε φορά που οι νοικοκυραίοι θα άναβαν φωτιά για να μαγειρέψουν.



http://trupiakaltsa.wordpress.com/…/%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE…/