ΚΑΛΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ

2/2/2013

Σήμερα ξεκινά μια προσπάθεια να συγκεντρώσουμε λέξεις, φράσεις, αστεία , μικρές ιστοριούλες, θρύλους από κάθε γωνιά της πατρίδας μας, που θα συμπεριλαμβάνουν τις ντόπιες εκφράσεις - λέξεις του κάθε τόπου.

Ελπίζω και προσβλέπω στην βοήθεια και συμπαράσταση, μια και κινητήρια δύναμη μας είναι η κοινή μας αγάπη για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.

ΕΜΠΡΟΣ,,,,,λοιπόν να φτιάξουμε ένα χώρο που ο καθένας από μας θα βρίσκει τις ρίζες του και θα γίνει εστία έλξης για νέους που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ακούσουν τους παππούδες τους να μιλάνε ....την ντοπιολαλιά των χωριών τους....
΄Οσοι θελήσουν να βάλουν κείμενα ή λέξεις του τόπου τους, μπορούν να τα στέλνουν είτε στο e-mail που είναι :

artemismosch@gmail.com
ή θα τα γράφετε στο χώρο των σχολίων ...και μετά θα τα κάνουμε άμεση ανάρτηση στον κύριο χώρο εμείς....

Σας ευχαριστώ και αναμένω ανταπόκριση ,

ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠ



Κυριακή 7 Απριλίου 2013



Καιρός χειμώνος ήτονε και τζίντζιρας υπάγει
εις τόπον που ' ταν μύρμηγκες κι εζήτα τους να φάγει.
Τότε εκείνοι είπασι :΄΄Τώρα ζητάς φαγία
και περπατείς, ταλαίπωρε, και έχεις λαιμαργία;
Γιατί στου θέρους τον καιρόν δεν έκαμες δουλεία
και να συνάζεις περισσά, να' χεις πολλά φαγία; ΄΄

Λέγει τους : ΄΄ Δεν αδείαζα, ουδ' έκαμα λωλία,
αμ' ετραγούδουν έμορφα με έμνοστην λαλία.΄΄

Οι μύρμηκες τον είπασι τον τζίντζιρα με γέλος :
΄΄Τζίντζιρα, τι σε έκαμε το εύκαιρον το μέλος ;
Το καλοκαίρι επειδή έψαλλες, ωσάν λέγεις,
εις τον χειμώνα χόρευε, τα πάθη σου να κλαίγεις.΄΄

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΙΤΩΛΟΣ....ΤΟ ΤΖΙΤΖΙΚΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ...16ος αι.

τζίντζιρας= τζίτζικας....είπασι =είπαν.....περισσά = πολλά...λωλία = βλακεία, ανοησία....
έμνοστην = ωραία....γέλος= γέλιο....το εύκαιρον το μέλος= το μάταιον τραγούδι





                                 







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.