ΚΑΛΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ

2/2/2013

Σήμερα ξεκινά μια προσπάθεια να συγκεντρώσουμε λέξεις, φράσεις, αστεία , μικρές ιστοριούλες, θρύλους από κάθε γωνιά της πατρίδας μας, που θα συμπεριλαμβάνουν τις ντόπιες εκφράσεις - λέξεις του κάθε τόπου.

Ελπίζω και προσβλέπω στην βοήθεια και συμπαράσταση, μια και κινητήρια δύναμη μας είναι η κοινή μας αγάπη για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.

ΕΜΠΡΟΣ,,,,,λοιπόν να φτιάξουμε ένα χώρο που ο καθένας από μας θα βρίσκει τις ρίζες του και θα γίνει εστία έλξης για νέους που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ακούσουν τους παππούδες τους να μιλάνε ....την ντοπιολαλιά των χωριών τους....
΄Οσοι θελήσουν να βάλουν κείμενα ή λέξεις του τόπου τους, μπορούν να τα στέλνουν είτε στο e-mail που είναι :

artemismosch@gmail.com
ή θα τα γράφετε στο χώρο των σχολίων ...και μετά θα τα κάνουμε άμεση ανάρτηση στον κύριο χώρο εμείς....

Σας ευχαριστώ και αναμένω ανταπόκριση ,

ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠ



Σάββατο 26 Μαΐου 2018

Βοσκέ-βοσκέ,,,,,,,,Γ' εις κυνηγός (Κρήτη),,,,,,,,,,Κωνσταντίνος Βλαζάκης










Βοσκέ-βοσκέ
=================
Βοσκέ-βοσκέ τα πρόβατα
λάλει τα παρά πάνω
να βρουν αέρα τα οζά
και χόρτα για να φάνε.

Να βρεις και συ βοσκέ
πράμα να μας φιλέψεις

-Σαν τι να βρω εδά παέ
εις την ξερομαδάρα;

-Σφάξε μας πράμα
ένα οζώ.


Κωνσταντίνος Βλαζάκης


/////////////


Γ' εις κυνηγός (Κρήτη)

-----------------------------------

Γ' εις κυνηγός ανάτειλε
οξ' από τσ' όξω χώρες
- χανιώτικές μου βιόλες-
σαράντα δυό σκουδιά 'σερνε
κι ούλα μανιακομένα
- τα ερημοκαϋμένα -
τα εκατό ήσαν κουργελά
και τ' άλλα δυό ήσαν άσπρα
- γαρεφαλιά στη γλάστρα -
πάνω σε πλάκα ανέβηκεν
ο νιός να τα μετρήσει
και να τ' αποτσακίσει.

Μα ήταν η πλάκα από βροχή
κι ήτανε γλυτσιασμένη
- η ερημοκαϋμένη -
και παραπάτησεν ο νιός
κι ήπεσε μες τον τάφκο
- γαρέφαλό μου αφράτο -

Σαράντα μέρες έκαμε
ο νιός μέσα στον τάφκο
- α που να μη σε χάσω -
κι απάνω στσι σαράντα δυό
σέρνει το μοιρολόι
- ψιλόλιγνό μου μπόι -
"παιδιά δεν είν' επά βοσκή
δεν είν' αγριμολόι
ψυχή μου ροστολόει


Να πάρουν τα σκυλάκια μου
να πά να τα ποτίσουν
- και να τ' αποτσακίσουν -
Να πάρουν το τουφέκι μου
πριχού σκουριάνει η πάστρα
- ξανθή και μαυρομάτα -


Κωνσταντίνος Βλαζάκης




,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,





Να ’χεν η γης πατήματα

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Να ’χεν η γης πατήματα κι ο ουρανός κερκέλια,


να πάθιουν τα πατήματα, να ’πιανα τα κερκέλια,


να δώσω σείσμα τ’ ουρανού, να βγάλει μαύρα νέφη,


να βρέξει χιόνι και νερό κι αμάλαγο χρουσάφι·


το χιόν’ να ρίξει στα βουνά και το νερό στσι κάμπους,


στην πόρτα τση πολυαγαπώς τ’ αμάλαγο χρουσάφι.


Κωνσταντίνος Βλαζάκης








  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.