ΚΑΛΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ

2/2/2013

Σήμερα ξεκινά μια προσπάθεια να συγκεντρώσουμε λέξεις, φράσεις, αστεία , μικρές ιστοριούλες, θρύλους από κάθε γωνιά της πατρίδας μας, που θα συμπεριλαμβάνουν τις ντόπιες εκφράσεις - λέξεις του κάθε τόπου.

Ελπίζω και προσβλέπω στην βοήθεια και συμπαράσταση, μια και κινητήρια δύναμη μας είναι η κοινή μας αγάπη για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.

ΕΜΠΡΟΣ,,,,,λοιπόν να φτιάξουμε ένα χώρο που ο καθένας από μας θα βρίσκει τις ρίζες του και θα γίνει εστία έλξης για νέους που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ακούσουν τους παππούδες τους να μιλάνε ....την ντοπιολαλιά των χωριών τους....
΄Οσοι θελήσουν να βάλουν κείμενα ή λέξεις του τόπου τους, μπορούν να τα στέλνουν είτε στο e-mail που είναι :

artemismosch@gmail.com
ή θα τα γράφετε στο χώρο των σχολίων ...και μετά θα τα κάνουμε άμεση ανάρτηση στον κύριο χώρο εμείς....

Σας ευχαριστώ και αναμένω ανταπόκριση ,

ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠ



Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΟΜΗΡΙΚΗ ( ΕΛΛΗΝΙΚΗ ) ΓΛΩΣΣΑ








Η ΟΜΗΡΙΚΗ ( ΕΛΛΗΝΙΚΗ ) ΓΛΩΣΣΑ



,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,




Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση 


επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων 


γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη 


αναφορά.


.
ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα 


προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική 


Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας 


εποχής μεγάλου πολιτισμού…



Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που 


κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. 


Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο 


νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι ‘εξόδευσαν’, 


για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη 


έννοια 


και να την ‘βαπτίσουν’ με το συγκεκριμένο όνομα-


λέξη».





Παραδείγματα:



AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος 


λέει: “θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ”.



AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται 


από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου 


β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το 


σημερινό αμέ!



BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι 


τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα


 ‘τραπέζια’ (πάγκους) της αγοράς…






BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο 


σιδηρουργού.



BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.



BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.


BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.



CARE = από το καρέζω.



COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.



DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα ‘δία’. Και: 


ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.



DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ


DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που




 χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. 




π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το



 τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!



DOUBLE = από το διπλούς – διπλός.



EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, 


προέχω.



EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε



EYES = από το φάεα = μάτια.



FATHER = από το πάτερ (πατήρ).


FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.



FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται


 από το (F)ραπίζω = κτυπώ (F= δίγαμμα).



GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι


 μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά 


μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία 


ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramo ur -glamour,


 πήρε την σημερινή έννοια.



HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.



HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή 


διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του 


Πλάτωνος, το τελικό ‘ς’ προφέρεται ως ‘ρ’. Π.χ. 


σκληρότηρ αντί σκληρότης).



I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική 


διάλεκτο.



ILLUSION = από το λίζει = παίζει.



ΙS = από το είς.



KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη 


στάθμιση βάρους).



KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με ( …;είπε ο 


Οδυσσέας στην Πηνελόπη).



LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις 


ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή 


λαέρτης. Όπως: Λαέρτης – πατέρας του Οδυσσέα).



LOVE = λατινικό: love από το ‘λάFω’. Το δίγαμμα (F) 


γίνεται ‘αυ’ και ‘λάF ω ‘ σημαίνει “θέλω πολύ”.



MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον 


= κυδώνι.



MATRIX = από το μήτρα


.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= 


υγρός.



MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.



MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το 


όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και 


αδελφός του Αννίβα.



ME = από το με.



MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, 


μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω =


 φροντίζω, μεδέων = προστάτης.



MENACE = από το μήνις.



MENTOR = από το μέντωρ.



MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου 


γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, 


Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε’84,2).


MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα 


επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα 


μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι 


περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το …; menu!



MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη 



μόδα (= moda ).


MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.



MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη 


επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο 


του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το 


νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την 


παράστασή της, (monetae).



MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.



MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!


MOW = από το αμάω = θερίζω.


NIGHT = από το νύχτα.


NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό


 μόριο (“νέ τρώει, νέ πίνει”), ή ( νηπενθής = απενθής, 


νηνεμία = έλλειψη ανέμου.



PAUSE = από το παύση.


RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.



RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και 


στηλώθηκα.



RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι,


 όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ. ρά-


θυμος, και ίστημι = στήνομαι.



SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H 


δασεία (‘) προφέρεται ως σ = σερπετό.



SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία 


μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.


SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).



SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.


SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω ( σπονδή).


TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. 


Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.



TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.


YES = από το γέ = βεβαίως.


WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να 


μετατρέπεται σε τ.


Eργασία βασισμένη σε Μελέτη της ομογενούς


 καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου , Με τίτλο «Ελληνική


 Γλώσσα – τροφός όλων των γλωσσών», η Αναστασία


 Hellas-now













ΓΛΑΡΕΤΖΑ Ο Ι Λ ............. Σατυρικό







ΓΛΑΡΕΤΖΑ Ο Ι Λ ............. Σατυρικό
.............................

Παλαιά ελέαμε πως ο κόντε Νιόνιος ο Σολεμός έδειχνε κατά τη θάλασσα κι έλεγε πως: «Ούλοι οι Ζακυθινοί να πάτε να πνιγείτε στο πόρτο».
Μετά τσι πρόσφατες εξέληξες αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου του Ρωμέικου όμως, φαίνεται πως η ορμήνεια έχει αλλάξε. Τώρα πλέον λέει: «Τηράτε απέναντι, παιδία, τι έχει να γενεί, τόμου γενούνε γεώτρησες και βρεθούνε πετρόλαδα Γλαρέντζα και Κουρούτα μερία».
Έγραψε κι ένας κακόρκιος το παρακάτω όπου -άκου θράσο- πατεί απάνου στον Ίννο του κόντε Διονυσάκη, για τα σχετικά:
Απ” τα έγκατα βγαρμένα τση Γλαρέντζας τα βαθειά,
έρχουνται να εξορύξουν τα πετρόλαδα, παιδιά.
Ω, τι συφορά μεγάλη, σα γενεί τρανός σεισμός,
και στο πέλαο βρεθούνε ντέρεκας και συρφετός.
Μία πετρολαδοκοιλίδα, πάει και ο Λαγανάς,
και θα μείνει η χελώνα να τον κλαίει με τα μας.
Θα φινίρουν με τη μπάντα των Ιγγλέζων τα ιερά,
τα πασαλειμένα όιλ καλοκαιρινά λουτρά.
Και χωρίς ευτά τα μπάνια πάνε και τα ακριβά,
τα γιομάτα μεθανόλες, μείτε πόμπες τα ποτά.
Τι θε να γενεί, κουμπάροι, δε το θέλω να σκεφτώ,
στην περίοδο τση κρίσης, αν στερέψει το πιοτό.
Μωρέ κακόρκιε, εδώ θα γενούνε μελέτες, πατέντες και ούλα τα σχετικά. Τι να φοβηθεί η εξέντρα από ένα γλυκοτάραμα . Μη τηράς τι εγίνηκε στο Γκόρφο του Μέχικο. Εκεί ήτανε υπεύθηνη μια ψωροεταιρία, η Μπου-Που και τση φύγανε κάτι ψηλά, οπού ποίος είδε τον Πλανετάρκα να … “ασπρίζει” από το κακό του και δεν εσκιάχτηκε. Στην Κουρούτα τα πράματα θα είναι κατα-πώς πρέπει.
Καψερή καρετούλα-καρετούλα। Δεν τα μαζεύεις από τα τώρα να πας πουθενά αλλού, γιατί σε βλέπω μέσα στην πίσσα και στη συφορά …
DON BASILIO





''Πατέρα υπόγραψε να μπαρκάρω...''




Ιστορία Αντώνιου Κουκλινου του Κρητικού μου φίλου Ελπίζω να την απολαυσετε


''Πατέρα υπόγραψε να μπαρκάρω...''

 Ήτονε το 1974, ετότε σας εφεύγανε για τα καράβια πολλά κοπέλια.... Εγώ στα δεκατέσσερα μου…ένα πολύ αδύνατο κοπέλι αλλά με πολλά όνειρα και τρομερές ανησυχίες... Ο Χρήστος, ο Καλογεράκης του μηχανικού, ήρθενε στο χωριό και εβάστανε, ένα μαγνητόφωνο που ήτονε πρωτοφανήστικο πράμα στο χωριό μας, τη Γρηγοριά. Ετροζάθηκα εντελώς...!!! Είχε μια κασέτα του Πασχάλη με τραγούδια που ήτονε πολύ όμορφα και παράξενα για μένα, που μόνο Κρητικά εγρήκουνα από τσι παγωταζήδες και τσι μανάβηδες, που επερνούσανε απού το χωριό μας. Έ, έκειονά ήτονε!!! Εμπήκενε μέσα μου το φευγιό.Να πάω κι εγώ στα βαπόρια.... Επήγα και έβγαλα φυλλάδιο με το Μανωλιό, το Κοπιδάκη, του Ζαχάρη αλλά εγώ είχα ένα πρόβλημα.... Δεν ήξερα κολύμπι και δεν με παίρνανε μόνο αν υπόγραφε ο πατέρας μου, σε περίπτωση που χτύπα ξύλο θελα πνιγώ, να μην πάρουνε αποζημίωση οι γονέοι μου. Μη μπορώντας να κάνει κι αλλιώς υπόγραψε και ένα πρωί εγώ και το χωριανάκι μου, εφύγαμε για τον Πειραιά. Αυτό που δεν υπολογίσαμε (μπάς και το κατέχαμε...;;) είναι πώς μέχρι να βρούμε δουλειά θα περνούσε καιρός και εμείς βαστούσαμε λεφτά μόνο για λίγες μέρες . Άσε που για ένα λάθος στα χαρτιά μας, χρειάστηκε να κατεβούμε στο χωριό και να ξαναγυρίσουμε Πειραιά και έτσι τα λίγα χρήματα, που είχαμε φαγώθηκαν στα εισητήρια πάνω κάτω. Εδώ αρχίζει μια οδύσσεια επιβίωσης... Το βαπόρι που θα πιάναμε δουλειά, χρειαζούντονε αρκετές μέρες ώσπου να πιάσει λιμάνι (Ισπανία) και ωστόσο εμείς έπρεπε κάπου να ξομείνουμε. Ευτυχώς βρήκαμε ένα ξενοδοχείο με συμφωνία όταν μα σε δώσουνε προκαταβολή, να πληρώσουμε. Για φαγητό όμως λύση δεν βρήκαμε.... Περνούσαν οι μέρες και ήμασταν νηστικοί και μόνο με νερό. Εκόντεψε βδομάδα χωρίς φαγητό... Θυμούμαι ήτονε κοντά στο ξενοδοχείο εστιατόρια και εμύριζε ο τόπος μα εσκέφτηκα να κλειώ το παραθύρι να μη με ξελιγώνει η μυρωδιά ντος. Η δύναμή μου (ήτονε κι’από δικούτζη λίγη) με άφηνε μέρα με τη μέρα. Το Μανωλιό ήτονε μέρα νύχτα ξαπλωμένο, μούδε μίλιε, μούδε λάλιε. Έβανα στο μυαλό μου το χωριό, το σπίτι μας και έπαιρνα δύναμη. Έλεγα πως θελα γυρίσω μια μέρα να πάω στα καφενεία, να βαστώ λεφτά, να κεράσω ούλους τσι χωριανούς!!! Ένα μεσημέρι θωρώ στο λιμάνι και έμπαινε ένα βαπόρι το Ζάκρος. Εκάτεχα πως εκειά μέσα εδούλευγε ένα χωριανάκι μας (δεν θα πω το όνομά ν’του άλλωστε δεν έχει σημασία τώρα πιά...καλά νάναι κι’ όπου νάναι ...) Μόλις είδα το καράβι λέω εσωθήκαμε! Το Μανωλιό δεν ήτονε στο δωμάτιο να του το πω να χαρεί. Έβαλα τα δυνατά μου και ξεκίνησα να πάω στο βαπόρι που έδενε τσι κάβους. Η δύναμη να περπατώ ήτονε λίγη, μα επείσμωσα ετόσο να που δεν ελύγισα . Το παντέρμο εφαίνουντο κοντά μα ήτονε αλάργο πολύ... εγανάχτησα να βγώ τσι σκάλες και τελικα ήμουνε τυχερός, το χωριανάκι μας εξεμπάρκερνε εκείνη τη ν’ώρα και του κλούθουνα να πληρωθεί στα γραφεία τσι εταιρίας που ευτυχώς ήτονε εκειά κοντά. Στο δρόμο του είπα ήντα μας εσυμβαίνει και πως είμαστο νε μια ν’εβδομάδα νηστικοί με το Μανωλιό...εγρήκα μα δε νε μιλούσε.. Επληρώθηκε και με το που βγήκαμε του κλούθουνα και μπήκαμε σε ένα εστιατόριο. Η χαρά μου, δεν περιγράφεται εκείνη τη στιγμή, που έβλεπα ανθρώπους να τρώνε και ήμουνε και εγώ έκειά στον ίδιο χώρο. Ήρθε το γκαρσόνι και επαράγγειλε το χωριανάκι μου , ΜΙΑ μερίδα γεμιστά, ΜΙΑ σαλάτα και ΜΙΑ μπύρα... Ήρθε το φαΐ και άρχισε να τρώει... Εξάνοιγα το πιρούνι που έκοβγε τη γεμιστή ντομάτα στη μέση και την έκανε μια μπουκιά... έπινε τη μπύρα από το ποτήρι και όπως εκατέβαινε στο λαιμό ντου.. ο δικός μου εξερένουντο τελείως. Σε μια στιγμή του λέω: ''Μπρέ συ… εκατάλαβες ήντα σου είπα πρίν; Δεν θέλω να με κεράσεις... δανεικιά βοήθεια θα μας εδώσεις, να μη πεθάνουμε της πείνας μέχρι να μας εδώσουνε προκαταβολή'' - ''Εγώ τα λεφτά εθαλασσοπνίγηκα να τα βγάλω και δε δανείζω κιανένα! '' , απαντάει ενοχλημένος. - ''Πλέρωσε σκιάς μια μερίδα να φάω και να πάω έστω τη μισή του Μανωλιού'', του απαντώ. Δεν έκανε το παραμικρό, παρά επήρε τη βαλίτσα για να φύγει. Επείσμωσα τόσο να πολύ που δεν έκαμα κίνηση να του κλουθώ. Έμεινα εκειά στο τραπέζι. Ρίχνω μια μαθιά και θωρώ μια φέτα ψωμί πομεινάρικη... άπλωσα το χέρι να το πιάσω, αλλά μια περίεργη άρνηση μέσα μου δεν με άφηνε να το κάμω. Εσηκώθηκα και χωρίς να αισθάνομαι πραγματικά ότι είμαι νηστικός, εγιάγυρα στο ξενοδοχείο. Με το που μπαίνω μέσα, μου λέει το Μανωλιό: '' Άντε και πήγα στην εταιρεία και σήμερο θα μα σε δώσουνε λεφτά!!!!" Από τη χαρά μου εξέχασα ήντα μου είχε νε συμβεί. Δεν είπα πράμα του Μανωλιού. Μπήκαμε στο βαπόρι και θυμούμαι αξέχαστα ότι, βγάζοντας τα πράματα μου απού τη βαλίτσα, έβγαλα το εικόνισμα τση Παναγίας και το βλέμμα μου έπεσε σε μια φωτογραφία του πατέρα μου. Εδάκρυσα και με ανακούφιση είπα του: "ΠΑΤΕΡΑ μου…ζω..τα κατάφερα…!!!" ΑΝΤΩΝΗς ΚΟΥΚΛΙΝΟς



Η ΚΑΛΟΦΑΓΟΥΣΑ








Η ΚΑΛΟΦΑΓΟΥΣΑ

Δυο κοπελαις μ αγαπουσι και τση αγαπω κι εγω ,
ποια ν απαρω ποια ν αφησω δεν κατεχ απου τση δυο.
Και να παρω την κοντη,
που ν των αλλωνων μπομπη;
Μπρε ας παρω τη λιγνουσα,
που νε σκιας καλοφαγουσα.
Π οντεν κατση να γευτη,
τρωει πιταις δεκατρεις,
και τριακοσιους ψαρογαρους,
απου κοινους τση μεγαλους.
Τρωει κ εκατο κολιους,.
απο τση Μαραμρηνους.
κι οντεν πα να κατουρηση,
ποταμο θε να κινηση.
Παιρν ο μυλωνας σκαπετη,
για να πα να πιαση δεσι,
το κριθαρι για ν αλεση.







ΜΗΝΥΜΑ...ΑΠ ΤΟΝ ΑΔΗ...

Ακουσετ ιντα μηνυσε γεις νιος απου το Ναδη.
Χαρητε σεις οι ζωντανοι εις τον απανω κοσμο,
γιατ επα πουμεστ εμεις, στενος μας ειν ο τοπος.
Δεν εχει ο Ναδης κοπελιαις μηδε και χαροκοπους,
μηδ και σημαδοτοπους, να σημαδευουν οι γι αντρες.
Νητε βολι δε χωρει γιατ ειν πηλα και βουρκα.










ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΠΟΥΛΕΤΙ

( Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Δυοβουνιώτη ¨Η ΚΟΡΕΣΠΟΝΤΕΝΤΣΑ ΤΟΥ ΞΑΔΡΕΦΙΟΝΕ¨ από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Υιών Παναγή Φωκά-Κοσμετάτου, 2003 )


Νικολάκη Δυοβουνιώτη
Οδός ….
Αργοστόλι
Αθήνα, 4/3/95

Αγαπητά μου Ξέδρεφε,

Καλή γλυκειά σου μέρα.

Σ’ ευχαριστώ για το μπουλετί που μου ποστάρισες. Στην αρχή σπαβεντάρισσα, αλλά διαβάζοντάς το, α μομέντο, ξαλλεγράρισα και ξέχασα τα ινκόμοδά μου.

Σου απανταίνω κι’ εγώ, αλλά πολύ αμφιβάλλω αν θα βγάλεις τση γρατζαούνες μου!

Δυστυχώς δεν έχω τη δύναμη ν’ αγοράσω μια μάκινα. Δε πειράζει: «Πόβερα μα νόμπιλε!»

Εφκειό που με βούρλισε, Ψυχή μου, ήτανε τα ασασίνια που τραβάς απ’ εφκειό το κακοθάνατο τη Τζόγια. Ήπρεπε να την έχετε κι’ όλας σπιδίρει. Αυτά τα θάρρητα δε μου αρέσουνε καθόλου.

Να μου πείς, για να έχετε τη Τζόγια, έτσι η ξαδρέφη η Ιζόρδη ξαπλάρει όλη μέρα στη πολτρόνα.

Εγώ τση δικής μου τση έδωκα τα σπάτσα και νετάρισα. Όλο με κοντραστάριζε. «Πήαινε», τση είπα. «Χριστιανή μου, όθε ήρτες.» Τώρα έχω μια παραμπαστή, αλλά τρέχω διαρκώς συλίντρεχη και δε σώνω. Αφήνω τα χέρια μου, που γινήκανε γρέντζα από τση δουλειές.

Τριγυρνάω διαρκώς μεσ’ το σπίτι με μια παληά ρόμπα ντι κάμαρα και μια σαρώστρα.

Μα ό,τι και να κάνεις, μάτια μου, τα σπίτια τση Αθήνας είναι όλα κοντραφώσες.

Αλλά και μ’ εφκειό το φαΐ ξεροτηγανίζομαι, δεν ξέρει κανείς τι άλλο να φάει. Τη μάπα και το κάβολε τα βαρεθήκαμε. Τα μωρόπουλα ακριβά. Τα όσπρια κάκοψα. Η αλιάδα κουραστική, άσε που μου ράισε και η καυκιά. Η σοφιγαδούρα βαρειά. Η πεσκαρία δεν άχει σπιουδαία πράγματα, και όλα τση μαύρης λύσσας! Γι’ αυτό, αύριο, που είναι αποκρηά, θα κάμω μια μπουγάδα, να πιούμε το ζουμάκι να σταλωθούμε. Βέβαια θα κάμω και μια ριζάδα, γιατί το καλεί η μέρα, αν όμως με καλορωτήσεις προτιμώ τα σιτζίρτσουλα. Είμαι λιχούτσα, … το ξέρεις.

Τη Καθαρή Δευτέρα, αν βοηθήσει ο Άγιος και κάνει καλοκαιρία, θα πάμε για κούλουμα με μια φλαούνα, εληές, λίγο χαρβά και μια μπατανία στο χέρι.

Εσείς πως θα περάσετε τις Απόκρηες; Θα ντυθείτε μάσκαρες;

Οι αρκοντοπούλες Νινέττα και Λυδία θα ντυθούνε; Η δεσποσύνη Χαρούλα θα ντυθεί σεντζάλτρο. Έχει ακόμα μπόκολα;

Η μόνη μου διασκέδαση, Ξάδρεφε, είναι αραιά και πού, να κοτσολάρομαι και να πηαίνω μέχρι την πλατέα να κάνω μερικά πατήματα. Μόνο που έχει κι’ αυτή τα μαύρα της χάλια. Πλατέα Κολωνακίου σου λέει ο άλλος. Είναι γεμάτη μακρυμάλληδες, και όλοι τσου με μπάρμπες. Σκιάζεσαι να τσου τηράς! Αφήνω που 24 ώρες το 24ωρο στέκεται εκεί η πολιτσία σα μπάστακας.

Βλέπεις βέβαια κι’ ανθρώπους σεσταρισμένους: δεττόρους, αβοκάτους κ.λ.π., αλλά όλοι τσου είναι κουγιάμπαλα και παριστάνουνε τσου τζόβενους, και κάνουν όλο σκρεμίδια! Μόνο που η παροιμία λέει:

«Τω γερόντω τα σκρεμίδια σα νερόβραστα κρεμμύδια!»

Με ρωτάς, Ψυχή μου, για το καθαριστήριο. Πορέψου καλλίτερα μονάχος σου, και μη τσου αφιδεύεσαι εφκειούς.

Σ’ ευχαριστώ, μάτια μου, και για τα λάχανα. Ήτανε πολύ ωραία.

Αν εμπόρειες να μου στείλεις και λιγο κοφτό να το κάμω σίβραση, δεν θα μου κακοπήαινε.

Καλά κάνεις, Ξάδρεφε, και πηαίνεις για λάχανα. Εδώ το χώμα ξερό κι’ αδράπανο.

Πρόσεχε μόνο, Αφέντη μου, και να μην είσαι ξεμπουζάκωτος, να φοράς και τη γιακέττα σου, και να μη ξεχάνεις: «Μάρτης, γδάρτης, παλουκοκάφτης».

Εγώ, αν δε μπεί ο Μάης, δεν αλαφρώνω ούτε βελέσι ούτε παρτό. Και πάντα έχω κάτι α λα σπάλα.

Ερπίζω το γράμμα σου να μην είναι το τελευταίο αλούλτιμο, και να ματαγράψεις, γιατί εφκειό για μένα είναι ένα ριμφόρτσο.

Από τον Ξάδρεφό σου και άντρα μου πολλά φιλιά, καθώς και στην Ιζόρδη.

Ξέρω πως έχετε πολλές αμιτσίτσιες, ερπίζω όμως να κάμετε καμμιά βόρτα κατά δω, όποτα δυναθήτε.

Να ευχηθούμε, το λοιπό: «Καλές αντάμωσες».

Τα σεβάσματα μου στη σιόρα Μάρε τση Ιζόρδης.


Σας φιλώ, Ψυχή μου, και τσου δύο


Η ξαδρέφη σου

Ερβίρα


από   ....ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ ΄΄ΤΑ ΙΟΝΙΑ΄΄






ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ







« Διάλε τσ’ απολιμάρους σου, παραίτησε τα οικολογικά και γροίκα ήντα θα σου πω:

Ορέ σύντεκνε ήντα ‘ναι η επιλεκτική χρεοκοπία ή πώς διάολο τη λένε?


Δε πάει η ρακί κάτω με τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και τσι άλλες 


κουζουλάδες. Πε ‘ντος έτα πάνω, ότι δε μπορώ να πορπατήξω μπλιώ, 

ποδιασκελωτά πάω σα συγκαμένος, τα πράματά μου έχουνε γενεί νταούλια!

Λες ορέ να επιλέξουνε εμένα και να μου πάρουνε τα ζα και το 4χ4?


Λες να μολάρουνε και να ρθούνε οι τροικανοί επιτηρητές στα όρη??



Θεέ μου ξεμίστευγε!!


Ό..ιιιιιι, Όοοοι, εγώ ‘χω τα μέντε μου και θα τσι περιμένω στο μητάτο και εκειά 


θα τσι ποσινάξω. Ή θα τσι ξεκαφκαλώσω ή θα τσι σβολώσω με τσι τσούρους. 

Θωρώ τσι να παίζουν κουλουμούντρες στσι δέτες.

Όντε συλλογούμαι, αρά και που, άμα είμαι ξεμέθυστος, λέω μπας και είναι 


καλύτερα να τσι ταΐσω στάκα με τα αυγά και να τοσε βάλω να πιούνε δυο τρεις 

ρακές ανεκούρκουδες και ξεροσφύρι, να πετάξω και κάτι ξερά .. φύλλα πούχω 

στη παραστιά και να χορεύουνε το πεντοζάλι σα τη κολύμπα των 

αφορδακοφάδων (.. λίμνη των κύκνων ήθελα να πω). Λύρα και λαούτο δεν 

γατέω, αλλά τη μαντούρα και το θιαμπόλι, τα πειδεξεύομαι .


Δε γατέω ορέ κοπέλι ήντα να κάνω. Εγώ πούμε και τσι πράσινης ανάπτυξης και 


έχω φυτέψει όλους τσι αζόγυρους και ργιάκια, για να μην το πολυβλέπει ο ήλιος 

και ξεκάψουνε, λες να τη γλυτώσω?


Αλλά εδά μπερδεύτηκα με τσι 36 χρεοκοπίες που μούπε ο σάρακας η γυναίκα 


μου. Μια δε φτάνει?? Το λέγανε λέει στη τηλεόραση (..ήντα διάολο θέλει και τη 

θωρεί) οι γ' ίδιοι που ότανε υπογράφτηκε το μνημόνιο, μας σε λέγανε… ήντα 

καλό απούναι για να μη χρεοκοπήσουμε!!


Εδά προχθές που κατέβηκα στο χωριό μ’ έδε ο Νικολής στο καφενείο και μου 


ντάκαρε τσι αναλύσεις ότι θα μας σε πάρουνε τα NAVARA και τα σκαφτικά και 

θα μας σε δώσουνε τριαξονικούς γαϊδάρους, σκαλίδες, αλέτρι και ένα βολόσυρο 

λέει για να κάνουμε σέρφινγκ (…έτσα θαρρώ που τόπε) στο αχιμαδερό και ότι τα 

ΑΤιΜιά τσι τράπεζας θα βγάζουν μόνο κληματόφυλλα για ντολμάδες και που και 

που και κανένα αθό. Μάλλον με δούλευε


αλλά θα τόνε ποσινάξω. Ούτε ένα ασκορδούλακα δε του δίνω!! Καλά, τα αυτιά 


του λαγού, να τα ξεχάσει!!


Α!!! καλού κακού μη ξεχάσεις να μου πεις ανε τρώεται ο άρκαλος, η ζουρίδα , ο 


αρκαλοκατσόχιρος και το καλοσυντεκνάρι γιατί έχουνε πληθήνει εδά τελευταία. 

Για τσι κοράκους και τσι γλάρους το γατέω, τόχω ακούσει από ένα σάντολο μου, 

ότι είναι σκληρό το κρέας τους, αλλά επαέ που τα λέμε, στο ζόρε ο καλός ο 

μύλος όλα τ' αλέθει, που λέγανε παλιά.


Άμα μου αποκριθείς, σου ‘χω κρατήξει μια μαγεριά χοντροχοχλιούς να τσι φάμε 


μπουρμπουριστούς ή με το χόντρο , να πιούμε μια ρακί και να πούμε και καμιά 

μαντινάδα. (….μεταξύ μας, τον άρκαλο τον έχω τσιγαρίσει για άλλο μουστερή.)



Όντε θαρθείς, άμα προβάλεις στα Όρη φώναξε Τριφυλογιώωωωωργη!!! Ανε 


ακούσεις χαλάπατο και καταμούνταρο μη φοβηθείς, οι συνονόματοι μου θα 

γλακούνε να χωστούνε στα σπηλιαρίδια. Εγώ θα προβάλω να σε ανεμαζώξω.


Δεν αντέχω κουμπάρε! Τέρμα το διάλλειμα! Ποτίζω με το ντενεκέ και έχει 


ντιντινίσει η κεφαλή μου από τη κάψα .Έτσα μου δίνει ο διάολος ν' αρχινήξω τσι 

μπαλωθιές.


Μη με παρεξηγείς!! πότε πότε πετροβολώ μέχρι να ξεραθεί η σοδιά, σα το JACK 


DANIEL





ΑΠΟΛΙΜΑΡΟΥΣ..εναπομειναντες....


ΓΡΟΙΚΩ...ακουω...

ΜΠΛΙΩ..πλεον...

ΜΟΛΑΡΩ...φευγω  προς....


.ΞΕΜΙΣΤΕΥΩ...απαλασσω..προστατευω...ΚΟΥΛΟΥΜΟΥΝΤΡΕΣ...τουμπες...ΑΦ



ΟΡΔΑΚΟΣ...βατραχος...ΑΘΟΣ...στακτη..ΑΣΚΟΡΔΟΥΛΑΚΑΣ...βολβος...