Maroulla Panagou
ΑΓΙΑ ΕΛΙΑ
===========
Χιλιάδων χρόνων γέρικη Ελιά στον ελαιώνα
Φρουρός στέκεις στο πέρασμα κάθε χρονιάς κι αιώνα
Τα φύλλα σ' τ'ασημόχρωμα γλυκοφυλάει τ'αγέρι
Κανίσκι ανεκτίμητο απ' της Παλλάδας χέρι
Το παίρν'η δόξα κι η τιμή και φτερουγίζει η Νίκη
Σαν στέφουν υπερήφανα τον Ολυμπιονίκη
Το παίρνει κι ο Χριστιανός την μέρα των Βαγιώ
Μ'ευλάβεια στην εκκλησιά να το ' χει φυλαχτό
Κι η νιά π'αγάπη στην καρδιά έχει κρυφή στα στήθεια
Παραμονή πρωτοχρονιάς ψάχνει για την αλήθεια
Ρίχνει ασημένιο ελιόφυλλο στην θράκα και προσμένει
Κι άη Βασίλης Βασιλιάς δείχνει και φανερώνει
Αν ο καλός της την πονά χοροπηδάει το φύλλο
μα αν δεν τον νοιάζει ακίνητο καιγεται με το ξύλο.
Καντήλι σαραντάμερο άσβεστο με το λάδι
Να φέγγει του νεκρού η ψυχή πριν κατεβεί στον Αδη
-------------------------
ΤΖΙΕΡΥΝΙΑ
================
Η θάλασσά σου πολλα πικράθθην τζι ένι γεύση της πικρή ζεχύριν
όπως την πίκραν μες την καρκιάμ μας που μας θωρούσιν σαν μουσαφίρην
Τρέσιει αρμυρόπικρόν το δάρκον τζι ένι τα μμάδκια μας πάντα θολά
στο μισοφέγγαρον πόνει καρτσιήμ μας τζιαι την καρκιά σσου γρόνια τρυπά
Αχ Πενταδάκτυλε μας τζιαι δεν ταράσσεις
Πε μας γιατί εν τους αποτάσσεις ;
‘Οσον εμεις τζι αν σ’ αρωτούμεν
την πολοήν σου την καρτερούμεν.
Αμμα εμούλλωσες εν συντηχάννεις
Την πομονήσ σου πως εν την χάννεις ;
Στέκει το κάστρο σου ποτζιει θωρεί μας, σαν στοισιωμένον νύχτα τζιαι μέρα
τζι Αροδαφνούσα μές στο τζιελλίν της, ν’ ακούει «μέρραπα» για καλημέρα.
Μα τζι αν πασκίζουν να σε τουρτζιέψουν την ιστορίαν σου εν το μπορούν
σπίδκια της Ρήαινας τζιαι βουβαφφέντο εν ριζωμένα!! την μαρτυρούν .
Μα Πενταδάκτυλε πως εν ταράσσεις
Πε μας γιατί εν τους ’ αποτάσσεις ;
‘Οσον εμεις τζι αν σ’ αρωτούμεν
την πολοήν σου την καρτερούμεν.
Αμμά εμούλλωσες, εν συντηχάννεις
Την πομονήσ σου πως εν την χάννεις ;
Μαρουλλα Πανάγου
#######################
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.