ΚΡΗΣΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

ΚΡΗΣΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
.................................
ΑΛΑΡΓΟΞΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ο ξενητεμένος.
ΑΜΕ πήγαινε (προστ.)
ΑΜΕΤΕ Πηγαίνετε, φύγετε, άντε μην κάθεστε (παράδειγμα: "αμέτε να του πείτε").
ΑΜΟΝΑΧΗ Μόνη, μοναχή. (παράδειγμα: "αμοναχή μου έμεινα στο σπίτι οψές το βράδυ").
ΑΜΟΝΑΧΟΣ Μόνος, χωρίς παρέα κ.λ.π . (παράδειγμα: "αμοναχός το έκανες όλο αυτό;").
ΑΜΠΕΛΟΚΟΥΡΜΟΥΛΑ η κουρμούλα, το δενδρύλλιο του αμπελιού
ΑΝΑΓΑΛΛΙΑΖΟΜΑΙ Ευχαριστιέμαι, ευφραίνομαι, μ΄αρέσει. (παράδειγμα: "ετσά που θωρώ τη θάλασσα αναγαλλιάζομαι").
ΑΝΑΠΝΟΙΑ αναπνοή.
ΑΝΑΠΛΑΓΑ Ανάπλαγα: Κατά μήκος και πλάτος της πλαγιάς.
ΑΝΑΠΛΟΓΥΡΙΖΩ Ορος λιομαζώματος. Στρώνω κάτω από την ελιά ανάπλες για να μη σκορπά ο καρπός στο έδαφος.
ΑΝΑΣΤΟΡΟΥΜΑΙ θυμάμαι.
ΑΝΕ Αν. (παράδειγμα: "ανέ θέλεις να τα πάμε καλά κάτσε εκιά που 'σαι ").
ΑΝΕΒΟΛΕΜΑ Ο κατήφορος. Μεταφορικά δυσκολία αντιξοότητα, δυσχέρεια.
ΑΝΕΒΟΛΕΥΓΩ Ανηφορίζω.
ΑΝΕΓΥΡΙΣΤΙΚΑ Παραβολικά, "με νόημα" (παράδειγμα: "και θυμήθηκα τα ανεγυριστικά λόγια του μακαρίτη").
ΑΝΕΛΑΜΠΙΔΙ Το αχινοπόδι, είδος θάμνου.
ΑΝΕΛΩΝΩ Διώχνω, απομακρύνω, εμποδίζω.
ΑΝΕΠΙΑΝΩ (Ανεπιαστάρης): Πολλαπλασιάζω κάποιο είδος φυτού, άνθους. Μεταφορικά συγγενεύω με γάμο, συμπεθεριάζω.
ΑΝΕΣΤΟΡΟΥΜΑΙ Φέρνω στη μνήμη μου, αναπολώ παλιότερα γεγονότα.
ΑΝΕΣΤΟΥΛΟΥΧΙΖΩ Κλαίω σιγά με αναφιλητά.
ΑΝΕΣΤΟΥΛΟΥΧΙΣΜΑ (το): αναστέναγμα.
ΑΝΘΟΓΥΑΛΙ το ανθοδοχείο.
ΑΝΙΜΕΝΩ Περιμένω, καρτερώ, αναμένω (παράδειγμα: "ήντα ανιμένεις τέτοια ώρα και δε πας να κοιμηθείς;").
ΑΝΗΦΟΡΑΣ η καπνοδόχος, αλλά και ο μικρός φεγγίτης στη μέση του δωματίου.
ΑΝΤΑΡΟΦΟΡΩ Προέρχεται από την αντάρα. Είμαι σκεπασμένος από ομίχλη.
ΑΝΤΕΣΤΕ Ελάτε, πάμε, κουνήσου.
ΑΝΤΙΧΡΟΝΟΥ Τον επόμενο χρόνο, του χρόνου (παράδειγμα:" θα σε μεταδώ αντίχρονου").
ΑΞΟΣ Ικανός (παράδειγμα: "όσα πλια πολλά οζά είχε κιανείς κλεμμένα τόσονα θεωρούντανε ΑΞΟΣ από τον καθένα").
ΑΠΑΝΩΒΑΝΩ αλλάζω τη γνώμη κάποιου κακόβουλα
ΑΠΑΤΟΣ ο εαυτός.
ΑΠΗΣ άμα, όταν
ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΝΝΟΦΑΣΚΙΑ Εκ γεννετής, από όταν γεννήθηκε (παράδειγμα: "αυτός πίνει την ρακί από τα γεννοφάσκια του").
ΑΠΟΓΙΑΖΩ ΤΟ ΝΕΡΟ Βάζω τη στάμνα με το νερό έξω στο αγιάζι για να διατηρηθεί δροσερό.
ΑΠΟΔΙΑΦΩΤΙΣΤΑ (επίρρημα): Πριν ακόμα χαράξει η αυγή.
ΑΠΟΔΙΑΦΩΤΙΣΤΑ Με το χάραμα, με το φως της ημέρας, με το που ξημερώνει (παράδειγμα: "ελάτε αποδιαφώτιστα να με ξυπνήσετε να φύγουμε").
ΑΠΟΔΥΝΑΖΟΜΑΙ αντέχω αντιξοότητες.
ΑΠΟΔΩΣΩ καταντήσω [(α)ποδίδω].
ΑΠΟΚΑΜΑΡΩΝΩ θαυμάζω κάτι οπτικά
ΑΠΟΚΩΛΕΜΑΤΑ η μεγαλύτερη απομάκρυνση, όπου ο άλλος χάνεται πλέον (αποκωλεύγω).
ΑΠΟΜΟΝΗ υπομονή.
ΑΠΟΚΟΘΙΑ Τόλμη, παράτολμη ενέργεια, "ηρωισμός" (παράδειγμα: "Κι έκανε την αποκοθιά να του μιλήσει ντρέτα").
ΑΠΟΚΡΑΤΕΙ ΚΑΤΙ Διατηρείται, σώζεται κάτι. (παράδειγμα: "αυτό το έθιμο αποκρατεί από τη γενιά του παππού μου").
ΑΠΟΛΕΙΜΜΑΡΟΙ - ΔΙΑΛΕ ΤΣ' ΑΠΟΛΛΕΙΜΑΡΕΣ ΣΟΥ Οι εναπομείναντες, όσοι έμειναν, οι ζωντανοί. Για λόγους σεβασμού στους νεκρούς χρησιμοποιείται σαν βρισιά για τους ζωντανούς ... για να θίξουν τους νεκρούς τους.
ΑΠΟΠΑΙΡΝΩ Αποθαρρύνω, προσβάλω, μειώνω τον άλλο με λόγια (παράδειγμα: "Μανωλιό μην αποπαίρνεις το κοπέλι γιατί στενοχωράτε.").
ΑΠΟΡΑΚΗ Η τελευταία ρακή με τους λιγότερους βαθμούς.
ΑΠΟΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΤΗΚΑ μ’ έπιασε σκοτοδίνη, έχασα τον κόσμο από απελπισία ή έντονη λύπη (αποσκοτεινιάζει, σκοτεινιάζει εντελώς).
ΑΠΟΣΠΕΡΙΔΕΣ Βραδινές φιλικές συγκεντρώσεις (παράδειγμα: "αποσπερίδες κάναμε ο ένας στ' άλλου το σπίτι").
ΑΠΟΥ 1. που (αναφορικό), αλλά και όποιος (παροιμία: απού πλουταίνει με το νου, ποτέ ντου δε φτωχαίνει) 2. Από.
ΑΠΟΧΤΕΝΙΔΑ τα σπασμένα μαλλιά που μένουν στο χτένι κατά το χτένισμα.
ΑΠΥΡΙ θειάφι.
(Α)ΡΑΣΣΩ επιτίθεμαι, ορμάω πάνω σε κάτι (ιδ. φαγητό).
ΑΡΝΕΥΓΩ ηρεμώ (ειρηνεύω).
ΑΡΓΑΝΤΙΝΗ Βραδιά, κάποια βραδιά, "μία μέρα" (παράδειγμα: "μιαν ΑΡΓΑΝΤΙΝΗ θα πάρω θέλει τα βουνά και άντε να με βρείτε.").
ΑΡΓΑΤΙΝΗ Το βράδυ, η νύχτα.
ΑΡΙΣΜΑΡΗΣ Το δεντρολίβανο.
ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ Είδος θάμνου με μακρυά και σκληρά αγκάθια και με ωραία αρωματικά άνθη. Λέγεται και σπάλαθρον.
ΑΥΘΙΑ αυτιά (αφτιά).
ΑΦΟΥΡΑ Η ομίχλη, η καταχνιά.
ΑΧΕΙΛΙ (υποκοριστικό, αχειλάκι), το χείλος.
ΑΦΤΩ ανάβω, άψε, άναψε, άψω, ανάψω.